امروز خبری در بخش خبری یاهو گنجانده شده بود که خیلی جالب بود و البته ناخودآگاه، همگی ما را به فکر فرو خواهد برد. ماجرا از این قرار است که کودکان ۸ تا ۱۰ سال در مدرسهی Blackawton در Devon انگلستان به همراه معلم خود آقای Strudwick و یک محقق از دانشگاه کالج لندن، بر روی زنبورها به عنوان جانوران هوشمند شروع به فعالیت میکنند و فرضیات و آزمایشهای خود را در قالب بازی با رنگ و میزان توجه زنبورها به رنگها به انجام میرسانند. ماحصل این فعالیت آنها، انتشار مقاله در یک ژورنال معتبر بیولوژی مربوط به انجمن سلطنتی انگلیس و به نام خود بچههاست.
چندین نکته ی جالب و آموختنی در این مقاله که میتوانید از اینترنت آن را دانلود کنید (پیدیاف) وجود دارد که واقعاً به نوعی درس عبرت برای ماست. اول و مهمتر از همه اینکه، برعکس برخی از اساتید گرامی(!) مقاله کپی نیست! دوم اینکه در مقاله هیچ گراف و شکل کامپیوتری وجود ندارد و همه ی نمودارها و جداول با دست و مداد رنگی توسط خود بچه ها نقاشی یا نوشته شدهاند که نمونه ی آن را در مقاله میبینید.
همچنین برخلاف بسیاری دیگر از اساتید گرامی، اولین نویسنده ی مقاله، نام مدرسه است و اسم بچهها نیز به ترتیب الفبا در مقاله ذکر شده است. جالب تر اینکه معلم مدرسه بر همین اساس نفر یکی مانده به آخر شده است و نفر آخر هم آقای lotto که محقق دانشگاه بودند است.
در نتیجهگیری مقاله، نکته ی مهم اثر نهایی خود دانش آموزان بوده است و در واقع خود کودکان نتیجه گیری را نوشتهاند «ما فهمیدیم که زنبورها میتوانند با ترکیبی از رنگ گلها و رابطهی مکانی خودشان به سمت گلها بروند. همچنین ما فهمیدیم که علوم خیلی جالبه چون میشود چیزهایی را پیدا کرد که کسی قبلا در مورد آنها چیزی نمیدانسته».
ولی شخصا به خیلی چیزها افسوس خوردم و سیلی از خبرها و شنیدههای قبلی در ذهنم مرور شد...
آخ قربون دستت برسون این جوابهای سوالهای کنکور را. یک کار علمی بکینم.
پاسخحذفاحتمال 90 درصد این بچه ها سر کلاس دکتر بهرامی بودند!!!!!
پاسخحذفما باز شرمنده شدیم محمد. من مقاله رو خوندم و هنوز گیجم
پاسخحذف